ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΚΑΙ Β' ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ 5/42 ΣΕ (29/5 - 24/6/1943)

Την 29η Μαϊου 1943 ο Συν/ρχης Ψαρρός εκληθη απο τον Ταξιαρχο Έντυ εις το στρατηγείο του, όπου εβρίσκοντο και οι αρχηγοί του ΕΛΑΣ (Σαράφης, Σαμαρινιώτης, Άρης). Εκεί του διεβίβασε απόφαση του Στρατηγείου Μ.Ανατολής περί ανασυγκροτήσεως του 5/42 Σ.Ε.

Οι αντιπρόσωποι του ΕΛΑΣ συμφώνησαν όπως επιστρέψουν τον αφαιρεθέντα οπλισμό του Συν/τος (200 όπλα) και τα τρόφιμα.
Οι κεντρικές επιτροπές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ απεδοκίμασαν και κατεδίκασαν την κατα του Συν/τος εχθρική ενέργεια του αρχηγείου Στερεάσς Ελλάδος του ΕΛΑΣ, το δε Γεν. Στρατηγείον του ΕΛΑΣ εξέδωκε την υπ' αριθ. 9 (28-5-43), Δ/γην προς τα τμήματα του ΕΛΑΣ, που με την οποία διετάχθησαν οι οργανώσεις ΕΑΜ - ΕΛΑΣ να μην φέρουν κανένα εμπόδιο εις την ανασυγκρότηση του 5/42 Σ.Ε., αλλ' απεναντίας να βοηθήσουν ταύτην. Εννοείται ότι η Διαταγή αυτή ουδέποτε εξετελέσθη, αλλα παρέμεινε εις τα χαρτιά.

ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΕΙΣ ΤΑΡΑΤΣΑΝ ΓΚΙΩΝΑΣ

Το Σύν/μα ειχε λαβει τα συνήθη μέτρα ασφαλείας δια την περίπτωση κινήσεων του εχθρού προς Γκιώνα. Την εσπέραν της 22 Ιουνίου αφίχθει σύνδεσμος της οργανώσεως του Συν/τος από το χωριό Λευκαδίτι, ο οποίος ανέφερε ότι σημαντικη δύναμη του ΕΛΑΣ (800 περ.άνδρες) συνεκεντρώθη εις το εν λόγω χωρίον με τον σκοπόν δήθεν επιθέσεως κατά της Ιταλικής φρουράς Λιδωρικίου.
Οι Αξκοι του Συν/τος ανησύχησαν εκ της πληροφορίας ταύτης και υπέδειξαν εις τον Συν/χη Ψαρρόν να λάβει έκτακτα μέτρα ασφαλείας. Ούτος θέλων να τους καθησυχάσει, ισχυρίσθει ότι ήτο αδυνατον να κτυπήσει ο ΕΛΑΣ το Συν/μα μετά τη νέα συμφωνία. Ούτω τα τμήματα του Συν/τος παρέμειναν εν καταυλισμό εις τας θέσεις των, με την διαφορά ότι εγκατεστάθησαν φυλάκια εις προωθημένας θέσεις (Τρίσελη, Σπυθάρια, Γεροντόβραχος, Ρωμέϊκο κλπ).
Ευθύς ως ενύκτωσεν ολόκληρος η δύναμη του ΕΛΑΣ, οπλισμένη με βαρύ οπλισμό, ξεκίνησε από το χωριό Λευκαδίτι προς νότο και κατόπιν εστράφη προς ανατολάς και αφού ανήλθεν επί της Γκιώνας, έφθασεν περί τα ξημερώματα εις τα υψώματα της Ταράτσας.
Επικεφαλής των τμημάτων τούτων ήταν ο Λγος Φώτης Βερμαίος (Γρηγοριάδης Φοίβος) και ο Νικηφόρος (Ανθ/ρχος Δημητρίου).
Μόλις έφθασαν εις την θέση Τρίσελη απέστειλαν τον κομμουνιστή Λασπούλαν (Γ. Κρικέλαν) εκ Λευκαδιτίου με το εξής τελεσίγραφον προς το Συν/μα:
"Έχωμεν Δγη του Γεν. Αρχηγείου του ΕΛΑΣ να σας διαλύσωμεν αν δεν παραδοθήτε αμέσως". Ο Συντ/χης Ψαρρός απήντησε επί λέξει : ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ, καταγανακτισμένος δια τη νέα άτιμον και αντεθνική ταύτη πράξιν του ΕΛΑΣ.

ΦΟΝΙΚΟΤΑΤΗ ΜΑΧΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΓΚΙΩΝΑΣ
( 23/6/1943)

Ξημέρωσε η 23η Ιουνίου του 1943, ημέρα πένθιμος για την Ιστορία της Ελλάδος, η οποία θα αποτελεί κηλίδα αιωνίως μελανή δια τον Εθνικό Απελευθερωτικό αγώνα της πατρίδος μας.
Τα τμήματα του ΕΛΑΣ τριπλάσια εις δύναμη του 5/42 και με βαρύτατο οπλισμό, επιτεθέντα προσέκρουσαν εις την πείσμονα και ηρωική αντίσταση την οποία προέβαλε το Συν/μα καθ'όλη την ημέρα. Τα τμήματα του Συν/τος δεν ήταν καλά οργανωμένα, ούτε εκπαίδευση ειχε γίνει εις τα νέα όπλα, λόγω του ότι οι ρίψεις όπλων συνεχίζοντο ακόμη.
Παρά ταύτα οι άνδρες του Συν/τος ευρεθέντες εις κατάσταση αμύνης λόγω της αδικαιολογήτου και δολοφονικής νέας κατά του Συντ/τος επιθέσεως του ΕΛΑΣ, τον αντιμετώπισαν σθεναρώς και επροξένισαν σοβαρότατες απώλειες εις τα τμήματα τούτου. Οι απώλειες του Συν.τος ανήλθον εις 3 νεκρούς και 5 τραυματίες. Ο Αξκος της Αεροπορίας Τσίγκας εκ Χρισού, συλληφθείς αιχμάλωτος ως τραυματίας, εξετελέσθη επι τόπου.

Η πείσμων και αιματηρά αύτη μάχη της Ταράτσας διεξήχθη ως εξής:
Εις το αριστερό (θέση Σπιθάρια) ετάχθη το τμήμα του αεροπόρου Τσίγκα , εις το δεξιο κα εις την περιοχή Καράπαπα (Μαύρη Πέτρα) το τμήμα του Ταγ/χου Κρανιά
Ο λόχος Κούτρα κατέλαβε τον Γεροντόβραχον, ο λόχος Καϊμάρα τον αυχένα Ποντομούλας (Κυυδωνιά) με την ομάδα του Οπλαρχηγού Βαρβάτου επί της κορυφής της Κριθαριάς. Ο λόχος Ντούρου τον αυχένα Χιονιάς, το δε ανοργάνωτο ακόμξ τμήμα Παπαβασιλείου όπισθεν του τμήματος Κρανιά εις την περιοχή Ρωμέϊκο. Επί πλέον ειχαν εγκατασταθεί εις τους αυχένας Γαρδινίτσας και Ελάτου.

Καθ' ον χρόνο ο λόχος Καϊμάρα μετέβενε να καταλάβη τας θέσεις του συνήντησε εις τη Νοτίαν έξοδον του στενωπού Ποντομούλας τον Ανθ/γον Κατσίμπα του ΕΛΑΣ με ισχυρο τμήμα το οποίο είχε λαβει διατάξεις μάχης. Το τμήμα τούτο οδήγησε ο εν λόγω Ανθ/γος δια μέσου του Β. των Καρουτών δάσους, με τον σκοπόν να χτυπήσει το Συντ/μα εκ των νώτων και να φέρει σύγχυσιν εις την διάταξή του.
Ο Υπ/γος Καϊμάρας αμέσως παρέταξεν τους άνδρες του προς μάχη και κάλεσε τον Κατσίμπα να πλησιάσει για να εξακριβώσει τας προθέσεις του. Ούτος του απάντησε ότι "είχε λάβει Διαταγή να χτυπήσει το Συντ/μα, διότι δήθεν ο Ψαρρός δεν υπέγραψε κάποιο συμγωνητικόν". Ο Καϊμάρας του υπενθύμισε προγενεστέραν ρητήν δήλωσιν του ιδίου, παρουσία του Ταγ/χου Λαγγουράνη, " ότι ο τελευταίος αφοπλισμός του 5/42 εις Στρώμην ήταν σφάλμα και αν ήμουν εγώ παρόν δεν θα άφηνα τον Άρη να το κάνει".Κατόπιν o Καϊμάρας του συνέστησε προς αποφυγή αδελφοκτόνου συρράξεως, να επιστρέψει από τον ίδιο δρομολόγιο που ήρθε. Ούτως συμφώνισε και οι δύο πρώην αδελφικοί φίλοι συμμαθηται και συνάδελφοι, έσφιξαν τα χέρια και απεχωρίσθησαν. Πλήν όμως αντί να πραγματοποιήσει την υπόσχεσή του ο Κατσίμπας, θέλησε δολίως ενεργών, να καταλάβει την κορυφή της Κριθαριάς, προς αντιπερισπασμόν και συγχυσιν εις τα νότα του 5/42. Ταύτη όμως είχε καταλάβει νωρίτερα η ομάδα του οπλαρχηγού Βαρβάτου, με την υποστηριξιν του Λοχαγού Κούτρα.

Κατά της ομάδος ταύτης επετέθη ο Ανθ/γος Κατσίμπας χωρίς να δυνηθή να την ανατρέψει και εξουδετερώσει. Ο Υπ/γος Καϊμάρας, καταλαβών ταχέως επικαίρους θέσεις επι της κορυφογραμμής Χιονιά, έσπευσε δια δυό ομάδων προς βοήθεια του Βαρβάτου. Η μάχη διήρκεσε 4 ώρες περίπου με αποτέλεσμα να διαλυθεί τελείως το τμήμα Κατσίμπα, ο ίδιος δε να διαφύγει την αιχμαλωσία δια της φυγής.

Ο Καϊμάρας τους συλληφθέντες αιχμαλώτους αφήκεν ελευθέρους τους δε τραυματίας περιέθαλψε και έθαψε τους νεκρούς.
Οι αξκοι και αντάρτες του 5/42 ευρισκόμενοι εν αμύνη επολέμησαν με πείσμα καίτοι ουδεμίαν διάθεσιν είχον να κτυπηθούν με τους Ελασίτες τους οποίοιυς εθεώρουν τότε ότι ήσαν ακόμη Έλληνες.

Εις την μάχην ταύτην παρουσιάσθη το δραματικόν φαινόμενον να πολεμά και να κτυπά ο αδελφός τον αδελφόν, όπως συνέβη με τους αδελφούς Δημήτριον και Νικ. Κοτρώνη, αμφοτέρους εκ Βουνιχώρας Παρνασσίδος.
Εν τω μεταξύ ο λόχος Ντούρου εκινήθη δια πλευρικής κινήσεως και έσπευσεν προς βοήθεια του Καϊμάρα, αλλά όταν έφθασεν εκεί η μάχη είχε τελειώσει, ενώ εις τα υψλωματα Ταράτσας - Ρωμέϊκο συνεχίσθη μέχρι του απογεύματος οπότε τα πυρα αραίωσαν εκατέρωθεν.
Ο γενναίος Ταγ/χης Κρανιάς ενήργησεν αντεπίθεσιν και έτρεψεν τους Ελασίτες εις φυγή προς τη θέση Νεράϊδες οι οποίοι πανικοβληθέντες δεν ετόλμησαν να πλησιάσουν εκ νέου τα τμήματα Κρανιά - 5/42. Ο Κρανιάς ζήτησε πυρομαχικά και ενισχύσεις από τον Ψαρρό.

ΑΥΤΟΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Ο Συντ/χης Ψαρρός δια να αποφύγη την εξακολούθηση της αιματοχυσίας και τον αδελφοκτόνον, ως έλεγεν, πόλεμο, διέταξε τα τμήματά του να διακόψουν τα πυρά εφ' όσον δεν απειλούνται. Τα τμήματα του ΕΛΑΣ απεσύρθησαν προς Β. με βαρείας απωλείας ενω του 5/42 προς Ν.

Μετά τη μάχη συνήντησε τον Άγγλον Ταγ/χη Τζεφ και τον παρεκάλεσε να μεσολαβήση όπως παυσει ο ΕΛΑΣ τις επιθέσεις, ενισχύσει δε το 5/42 δια ορισμένων μέσων τα οποία του υπέδειξεν, ούτως ώστε το Σύν/μα να δυνηθή να εκπληρώση την αποστολή του. Τον παρεκάλεσε δε προς τούτοις όπως η μεσολάβησις και η ενίσχυσις πραγματοποιηθή το ταχύτερον (εντός 2-3 ημερών) , δεδομένου ότι η απομάκρυνσις των τμημάτων του από τις βάσεις εφοδιασμού των εδημιούργει δυσχερίας ανεφοδιασμού. Εν εναντία περιπτώσει εδήλωσεν εις τούτον απεριφράστως ότι θα διαλύσει το 5/42.
Μετά παρέλευσιν 4ημέρου εις τας 28/6/1943, επειδή όχι μόνο καμμίαν απάντησις δεν εδόθη αλλ' αντιθέτως ο Ταγ/χης Τζεφ έδειξεν αδιαφορίαν και αδράνειαν, ο Συντ/χης Ψαρρός βλέποντας αναπόφεκτον την εξακολούθησιν της αιματοχυσίας και τον άσκοπον αλληλοσπαραγμόν των Ελλήνωνν, απεφάσισεν να αυτοδιαλύσει το 5/42.
Οι Αξκοί του με καρδιά γεμάτη θλίψιν συνεφώνησαν . Ο ίδιος με τους Αξκους Παπαβασιλείου, Λαγγουράνη, Καϊμάρα, Ντούρο και Τεμπέλη διεπεραιώθησαν εις το Αίγιον όπου παρέμειναν κρυπτώμενοι τόσον από τους Ιταλούς όσο καο από το ΕΑΜ το οποίο τους εζήτει.

Μετά τη διάλυση το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ήρχισε να εξασκεί πρωτοφανή τρομοκρατίαν και διωγμούς κατά των ανταρτών και οπαδών του 5/42. Τους συνελάμβανε, τους αφόπλιζε, τους απεγύμνωνε, τους υπέβαλλεν εις μεσαιωνικά βασανιστήρια και τους υποχρέωνε να προσχωρήσουν εις το ΕΑΜ, άλλως τους εξετέλει.

Όσον αφορά την ευθύνην της δολοφονικής επιθέσεως του ΕΛΑΣ εις Ταράτσαν Γκιώνας εξηκριβώθησαν βραδύτερον τα εξης: Ο επικεφαλής των επιτεθέντων τμημάτων του ΕΛΑΣ Φώτης Βερμαίος (Φοίβος Γρηγοριάδης) εκλήθη να δώση εξηγήσεις ενώπιον του Γεν. Στρ. του ΕΛΑΣ (Άρης, Σαράφης και Βλαχόπουλος Ορφεύς, αναπληρωτής του Τζήμα). 

Ούτος εδικαιολογήθη ότι ενήργησε σύμφωνα με το εις χείρας του σήμα του Γεν. Αρχηγείου του ΕΛΑΣ Στερεάς, το οποίον σαφώς καθώριζεν την διάλυσιν του 5/42 με υπογραφήν του Αντ/ρχου Ζούλα, ο οποίος ήτο ο Στρατιωτικός αρχηγός τούτου. 

Ο παριστάμενος Ζούλας παρεδέχθη την έκδοσιν της Δ/γης χωρίς να εξηγήση ποιός του έδωσε τοιαύτην εξουσιοδότησιν. Το περίεργον είναι ότι ούτε ο Ζούλας ούτε κανείς άλλος ετιμωρήθη δια την αντεθνικήν αυτήν πράξιν, γνωστην τακτικήν άλλως τε του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ εις παρομοίας περιπτώσεις.

Ο ΔΟΛΙΟΣ AΦΟΠΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η 1η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ 5/42 ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΕΥΖΩΝΩΝ ΤΟΥ ΣΧΟΥ ΔΗΜ. ΨΑΡΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΑΣ ΕΙΣ ΣΤΡΩΜΗΝ ΓΚΙΩΝΑΣ

(13-14 ΜΑΪΟΥ 1943)

Το Σύνταγμα την 1ην Μαϊου μεταστάθμευσεν εις θέσιν Καψίτσα, δυτικώς του χωριού Σιγδίτσα. Εις την περιοχήν ταύτην εδέχθη μίαν ρίψην υλικών και η δύναμίς του ηυξήθη εις 180 άνδρας. 

Οι Ιταλοί διάδωσαν, ότι κατά τας 20 Μαϊου θα ενεργήσουν εκκαθαριστικάς επιχειρήσεις προς τον Παρνασσόν και Γκιώνα. 

Κατόπιν τούτου εις σύσκεψιν του Συν/ρχου Ψαρρού - ΕΛΑΣ - Άγγλου Ταγ/ρχου Τζεφ κατενεμήσθησαν οι τομείς δράσεως και αντιμετωπίσεως του κατακτητού.

Το Συν/γμα ανελάμβανε την διαφύλαξιν του δρομολογίου από το χωρίον Καλοσκοπήν μέχρι την Στρώμην. 
Η Στρώμη ωρίσθη ως έδρα του Συν/τος , καίτοι η εν λόγω αποστολή εις πολλούς αξκους εδημιούργησε υπονοίας, παρα ταύτα, κατόπιν επιμονής του άγγλου συνδέσμου Τζεφ και διότι ο Συν/ρχης Ψαρρός εθεώρει τους αρχηγούς του ΕΛΑΣ ωσάν τον εαυτόν του, το σύνταγμα συνεμορφώθη και την 4ην Μαϊου εγκατεστάθη εν επισταθμεία εις Στρώμην, κειμένην επί των Β. υπορειών της Γκιώνας και εντός χαράδρας. 
Εκεί μετέφερεν όλους τους εφοδιασμούς του και τα πυρομαχικά του.

Ο ΕΛΑΣ, με πρόφαση τας επιχειρήσεις των Ιταλών συνεγκέντρωσε εις περιοχήν Μαυρολιθαριού τα αρχηγεία Αττικής, Δωρίδος, Λοκρίδος κλπ., δυνάμεως 800 ανδρών, δηλ. όσους αντάρτας είχε εις Στερεάν και Θεσσαλίαν. 
Οι Άγγλοι την 10ην Μαϊου 1943 ενίσχυσαν δια μιας ακόμη ρίψεως το Συντ/γμα και η δύναμις ηυξήθη εις 210 άνδρας. 
Την 11ην Μαϊου ο Τζεφ έδωσεν εντολήν εις το Συν/γμα (εκτελών δήθεν διαταγή του Στρατηγείου Μ. Ανατολής) να παραδώση οπλισμόν 100 ανδρών εις το ΕΛΑΣ, το οποίον θα αντικαθίστα εις προσεχήν ρίψην, δια να χρησιμοποιηθή ούτως επι τας επικειμένας επιχειρήσεις κατά των Ιταλών και ιδίως εις δολιοφθοράς της σιδηροδρομικής γραμμής Αθηνών-Θεσσαλονίκης, αι οποίαι επρόκειτο να γίνουν τας επομένας ημέρας κατόπιν εντολής του Στρατηγείου Μ. Ανατολής.

Ο Δ/κτης του Συν/τος, μολονότι οι Αξκοί του δεν έβλεπαν με καλό μάτι τας συγκεντρώσεις του ΕΛΑΣ και του επρότειναν να μετασταθμεύσουν εις άλλην περιοχήν και να μην παραδώσουν τον οπλισμό, εξετέλεσε τη δήθεν διαταγήν του Στρ. Μ. Ανατολής και παρέδωσε τον οπλισμόν τούτων εις τον ΕΛΑΣ. 
Τοιαύτη ήτο η αγαθη προαίρεσις του Ψαρρού και η καλή του διάθεσιν προς συνεργασίαν. 
 Ο Συν/ρχης είχε την γνώμην ότι το Συν/γμα, ως υπαγόμενον εις το Στρ. Μ. Ανατολής, θα ήτο σεβαστόν εις τον ΕΛΑΣ και ότι επιπλέον δεν συνέφερεν εις τον απελευθερωτικόν αγώναν να διαλυθή το 5/42 Σ.Ε.

Το απόγευμα της 13ης Μαϊου εισήλθον θριαμβευτικώς εις την Στρώμην ο Άρης με τους καπεταναίους των Αρχηγείων του έφιπποι, (Μπελής, Ορέστης, Νικηφόρος,κλπ.), γενόμενοι ενθουσιωδώς δεκτοί υπό των Εαμιτών κατοίκων του χωριού. 
Επεσκέφθησαν τον Δ/την του Συντ/τος, ο οποίος τους υπεδέχθη φιλικώς και τους εφιλοξένησεν. Ως αποτέλεσμα ιδίας συσκέψεως Ψαρρού και Άρη ανεκοινώθη ότι η συμφωνία είναι πλήρης και ότι η συνεργασία μελλοντικώς θα ήτο απόλυτος. 
Απεφασίσθη μάλιστα όπως την επομένην αναχωρήσουν Αξκοί των δύο οργανώσεων διά την αναγνώρισην της σιδηροδρομικής γραμμής Αθηνών- Θεσσαλονίκης. 
Το Συν/γμα ευρίσκετο το εσπέρας της ιδίας ημέρας εις την εξής κατάστασιν:
Τα τμήματα Κούτρα, Καϊμάρα και Μήταλα, δυνάμεως 100 ανδρών, ευρίσκοντο εν καταυλισμό εις το αεροδρόμιον υποδοχής υλικών, μεταξύ των χωρίων Στρώμης και Πανουργιάς , όπου είχον πέσει προ ολιγων ημερών ορισμένα υλικά, εκ λάθους του αεροπόρου ερρίφθησαν εις το χωρίον Ανατολή και παρελήφθησαν υπό του ΕΛΑΣ.
Το υπόλοιπον της δυνάμεως του Συν/τος, ήτοι Επιτελείον, τμήματα Ντούρου, Καραδήμα, κλπ. μετά των εφοδιασμών του, ευρίσκετο εις το χωρίον Στρώμην, με τους άνδρας κατανεμημένους εις διάφορα καταλύματα.
Ο Ψαρρός μετά του Επιτελείου του είχε εγκατασταθή εις την οικίαν του Αντ/ρχου Παπανικολάου, εξαιρετικού πατριώτου και καλού ηγήτορος. 
Τα τμήματα του ΕΛΑΣ ήσαν εγκατεστημένα εις τα γειτονικά χωριά Μαυρολιθάρι και Καλοσκοπή. 
Ο Συν/ρχης Ψαρρός, μετά τας γενομένας κατά το απόγευμα της 13ης Μαϊου συζητήσεις περί συνεργασίας μετά των Αρχηγών του ΕΛΑΣ εν μέσω ατμοσφαίρας εγκαρδιότητος και φιλικών εκδηλώσεων, ουδέν υποψιάσθη περί των εχθρικών διαθέσεων τούτων.

Ο Άρης αφού δια δόλου επληροφορήθη το σύνθημα-παρασύνθημα του 5/42 Σ.Ε, δια να εισέλθη δήθεν μικρόν τμήμα προς ανάπαυσιν κατά την νύκταν, εκινητοποίησεν, ευθύς ως ενύκτωσεν, όλα τα τμήματα του ΕΛΑΣ από όλας τα κατευθύνσεις προς Στρώμην και την εκύκλωσαν.

Ο ίδιος ο Άρης συνοδευόμενος υπό ισχυράς δυνάμεως, εισήλθε την νύκτα εντός του χωριού και αφού εκύκλωσεν τον σταθμό διοικήσεως του Συντ/τος εζήτησε τελεσιγραφικώς από τον Ψαρρόν όπως διαλύση το 5/42 Σ.Ε, εντός 3 ωρών και παραδώση τον οπλισμό εις τον ΕΛΑΣ. 
Του ανακοίνωσε δε ότι ήτο κυκλωμένος από παντού και ότι τα εκτός του χωριού τμήματα του είχον αφοπλισθή. 

Εν εναντία περιπτώση τον απείλησε ότι << θα εκοκκίνιζαν τα νερά του Μόρνου από την σφαγήν>> .

Ο Συν/ρχης Ψαρρός έμεινεν κατάπληκτος από την σατανικήν αυτήν πλεκτάνην του ΕΛΑΣ. 
Τα γεγονότα εξελίσσονται τώρα υπό δραματικάς συνθήκας. 
Είναι αποφασισμένος να αποφύγη την αιματοχυσία διότι, ως ετόνιζε πάντοτε, δεν θέλει να χυθή ούτε μία σταγόνα αδελφικού αίματος. 
Καλεί τους παρόντας Αξκους εις ιδιαιτέραν σύσκεψιν και με συγκίνησιν τους ανακοινώνει τα διαδραματισθέντα, τους εξορκίζει και τους καλεί να πειθαρχήσουν εις τας διαταγάς του.
Όλοι συμφωνούν δια την αυτοδιάλυσιν του Συντάγματος και ζητούν να επιστρέψουν ελεύθεροι εις τα χωρία των. 
Ο Άρης δέχεται τούτο και ζητεί από τον Ψαρρόν "να υπογράψη δήλωσιν, ότι αν δεν προσχωρήση εις τον ΕΛΑΣ δεν πρόκειται να αναμιχθή εκ νέου εις τον απελευθερωτικόν αγώνα". 
Ο Ψαρρός αρνείται να υπογράψη την δήλωσιν και ο Άρης τον οδηγεί αιχμάλωτον εις Μαυρολιθάρι μαζύ με τον Ταγματάρχην Λαγγουράνην Κ.

Την πρωϊαν της 14 Μαϊου 1943 έπαυσε πλέον να κυματίζει η γαλανόλευκος και δοξασμένη σημαία του 5/42 εις τα ελεύθερα βουνά της Γκιώνας. 
Τα τμήματα του ΕΛΑΣ αφόπλισαν τους εντός της Στρώμης άνδρας του Ψαρρού και ελεηλάτησαν τους εφοδιασμούς του Συντάγματος. 
Το τμήμα Ντούρου με αρκετούς ενόπλους διέφυγε τον αφοπλισμόν και εκινήθη δια μέσω ατραπών προς Νότιον Γκιώνα.
Εκ των Αξκων του Συν/τος ουδείς προσεχώρησεν εις τον ΕΛΑΣ, πλήν του Ανθ/γου Γεωργιάδη, ο οποίος βραδύτερον εξειλίχθη εις φανατικόν ηγετικόν στέλεχος τούτου, προαχθείς μάλιστα μέχρι του βαθμού του Ταξιάρχου. 
Εκ των ανταρτών, προσεχώρησαν εις τον ΕΛΑΣ ελάχιστοι (3-4), οι οποίοι κατήγοντο από μεμακρυσμένας περιοχάς.

Ο Άγγλος σύνδεσμος του 5/42 Συν/τος, Ταγ/ρχης Τζεφ, μετά της συνοδείας του, ετέθη υπό περιορισμόν εις Στρώμην από τον Βελουχιώτην. 
Τα τμήματα του 5/42, τα οποία ηταν στρατοπεδευμένα εις το οροπέδιον άνωθεν της Στρώμης, το οποίον εχρησιμοποιείτο ως αεροδρόμιον, αγνοούσαν εντελώς τα διαδραματισθέντα εντος της Στρώμης. 
Κατά τα ξημερώματα παρουσιάσθη εις το αεροδρόμιον, ομάς εκ 15 ανδρών του ΕΛΑΣ με εντολήν του Άρη να αφοπλίση τους άνδρας του 5/42. 
Ούτοι συνελήφθησαν και απεπέμφθησαν υπό των Αξκων με την σύστασιν, όπως έλθη ο αρχηγός των να πάρη τα όπλα του 5/42.
Μετ' ολίγον κατεύθασεν υπό συνοδείαν ο μόνιμος Ανθ/γος Γεωργιάδης του Συν/τος διαβιβάζων διαταγήν του Συν/χου Ψαρρού, όπως κατέλθουν οι Αξκοί Κούτρας και Μήταλας δια να λάβουν διαταγάς εν τω μεταξύ δε να αποφευχθή κάθε ρήξις με τον ΕΛΑΣ.
Προς τουτο κατήλθε ο Λγος Κούτρας, ενώ οι Υπολοχαγοί Καϊμάρας και Μήταλας μετεκίνησαν τα τμήματα προς Γκιώναν και κατέλαβον δεσπόζον ύψωμα εν εναμονή επιστροφής του Κούτρα. Ούτος επέστρεψεν μετά 2ωρον συνοδευόμενος υπό του πολιτικού καθοδηγητού του ΕΛΑΣ Πλάτωνος και ακολουθούμενος υπό σοβαρού τμήματος του ΕΛΑΣ, το οποίον εκινείτο κυκλωτικώς. 
Ο Υπολ/γος Καϊμάρας ηπείλησεν ότι θα κάμη χρήσιν των όπλων εάν δεν κρατηθούν τα τμήματα του ΕΛΑΣ εις μεγάλην απόστασην, το οποίον και έγινε.

Παραταύτα όλα τα τμήματα του ΕΛΑΣ, κινηθέντα από Πανουργιάς και Καλοσκοπής, κατέλαβον τα υπερκείμενα υψώματα της Γκιώνας και ήρχισαν να βάλλουν κατά των τμημάτων του 5/42, τα οποία ηναγκάσθησαν να κάνουν χρήσιν πυρών, να διασπάσουν τον εχθρικών κλοιόν και να τραπούν προς τα λημέρια της Ν. Γκιώνας, πλην του τμήματος Κούτρα, το οποίο συνεμορφώθη προς την δ/γην του Ψαρρού.

Οι διαφυγόντες ήσαν οι μόνοι, οι οποίοι δεν έζησαν το δράμα της Στρώμης. 
Το τμήμα Κούτρα μετά των Αξκων κατήλθεν εις Στρώμην, όπου παρέδωσε τον οπλισμό του, όπως έγινε και με τους άλλους την πρωϊαν της ίδιας ημέρας. 
Ο Υπολ/γος Μήταλας δεν θέλησε να συμμορφωθή με την εντολήν του Ψαρρού και καθ' οδόν διέφυγε προς Σιγδίτσαν.
Εν τω μεταξύ ο άγγλος σύνδεσμος του 5/42 ΣΕ. Ταγ/ρχης Τζεφ ανέφερε τα του αφοπλισμού της Στρώμης εις τον αρχηγόν της Αγγλικής αποστολής , Ταξίαρχον Έντυ Μάγιερς, ο οποίος έφθασεν εσπευσμένως την επομένην εις Μαυρολιθάρι, όπου συνήντησεν τον Άρην εις την οικίαν, εις την οποίαν εκρατείτο υπό τούτου αιχμάλωτος ο Ψαρρός με τον Λαγγουράνην.

Εις Μαυρολιθάρι ο Μάγιερς απευθυνόμενος προς τον Άρην τον ερώτησε, με ποιό δικαίωμα αφώπλισε το 5/42 και κρατεί αιχμάλωτον τον Ψαρρόν. 
Αυτός απάντησε ότι είχε λάβει ρητήν διαταγήν από το Κ.Ε του ΕΑΜ, "Να μην υπάρχει στη Ρούμελη καμμιά άλλη Εθνική Ομάδα εκτός από τον ΕΛΑΣ". 
Εν συνεχεία απήτησε από τον Άρη να απολύση τον Ψαρρόν, αλλ' ούτος απήντησεν ότι δεν ήτο εξουσιοδοτημένος προς τούτο. 
Μετά ταύτα έλαβε μέρος η κάτωθι διαλογική και έντονος συζήτησις μεταξύ Έντυ και Άρη, παρουσία του Ψαρρού η οποία θα παραμείνη ιστορική, διότι το δράμα της Στρώμης υπήρξεν η απαρχή μιάς μεγάλης Εθνικής Τραγωδίας.
Ο Ταξίαρχος Έντυ διεμαρτυρήθη προς τον Άρην εντονότατα εξ ονόματος του Στρατηγείου Μ. Ανατολής δια την διάλυσιν του 5/42 Συν/τος ειπών επί λέξει:

ENTY : Η πράξις αύτη του ΕΛΑΣ είναι εχθρική και στρέφεται κατά του Συμμαχικού Στρατηγείου Μ. Ανατολής, διότι το 5/42 είναι σύμμαχον τμήμα συγκροτηθέν κατόπιν εντολής τούτου.
ΑΡΗΣ : Και ο ΕΛΑΣ είναι σύμμαχος του Στρατού της Μ. Ανατολής
ΕΝΤΥ : Συμφωνώ, αλλά αυτό που εκάματε αποτελεί εχθρικήν πράξιν και θα επιβραδύνη κατά πολυ την απελευθέρωσιν της Ελλάδος.
ΑΡΗΣ : Aυτό αφορά ημάς. Σας παρακαλώ να μην αναμειγνύεσθε εις τα εσωτερικά ζητήματα της χώρας.

ΨΑΡΡΟΣ : (π ρ ο φ η τ ι κ ό τ α τ α) ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΜΑΤΕ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΕΝΟΣ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΣΦΑΛΜΑ, ΘΑ ΣΑΣ ΣΤΟΙΧΙΣΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΘΑ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΠΑΛΙΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.