Παλιο Άρθρο του 2010 άλλα αξίζει να το δούμε για να καταλάβουμε το ενδιαφέρον που έδειξαν κάποιοι αιρετοί της Φωκίδος για τους αδικοχαμένους Ήρωες.
Πρώτα απ όλα τα όσα ειπώθηκαν στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Φωκίδος για να γνωρίζουμε το Σεβασμό που τρέφουν κάποιοι αιρετοί για τους ήρωες που αγωνίστηκαν για ελευθερία και Δημοκρατία
Πρώτα απ όλα τα όσα ειπώθηκαν στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Φωκίδος για να γνωρίζουμε το Σεβασμό που τρέφουν κάποιοι αιρετοί για τους ήρωες που αγωνίστηκαν για ελευθερία και Δημοκρατία
Ν. Φουσέκης:
«Εφόσον οι κυβερνήσεις σας δεν φρόντισαν να καταργηθεί το Προεδρικό Διάταγμα
που το ορίζει «εθνική εορτή» εμείς οφείλουμε να φτιάξουμε το μνημείο που έχει
ρημάζει».
Γ.Γαζή: «Τέτοια
πρόταση δεν έπρεπε να φτάσει στο Συμβούλιο. Αυτές οι γιορτές είναι διχαστικές».
Φ. Αρβανίτης:
«Μπουλντόζα θέλει, όχι ανακατασκευή».
Την εισήγηση για τη
σύναψη προγραμματικής σύμβασης ανάμεσα στη νομαρχία και το δήμο Ευπαλίου έκανε
ο Γενικός Γραμματέας Γιάννης Τζαβάρας.
Η αντίδραση της
επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας κας Γιώτας Γαζή ήταν έντονη χαρακτηρίζοντας
το θέμα αθλιότητες και τονίζοντας ότι δεν περίμενε σε καμιά
περίπτωση να φτάσει τέτοια πρόταση στο Νομαρχιακό Συμβούλιο.
Ο Νομάρχης κ. Νίκος
Φουσέκης απάντησε ότι το μνημείο αυτό στήθηκε εκεί ως φόρος τιμής σε ανθρώπους
που έχασαν τη ζωή τους και οι δυο πλευρές οφείλουν να το
προσεγγίζουν με σεβασμό.
Η κα Γαζή
ανταπάντησε τονίζοντας ότι δεν είναι σωστό να τιμούν μια εμφυλιοπολεμική σύρραξη
και τόνισε ότι νεκροί υπήρξαν και από τις δυο πλευρές. «Αυτό δεν σημαίνει
ότι πρέπει να γίνονται τέτοιες γιορτές. Τι γιορτάζουμε δηλαδή, το διχασμό τον
ελλήνων ή το αδελφικό αίμα που χύθηκε»αναρωτήθηκε.
Ο κ. Φουσέκης
αντέδρασε έντονα τονίζοντας ότι με Προεδρικό Διάταγμα έχει οριστεί ως «εθνική
εορτή» και ισχύει πολλές δεκαετίες. «Είχαν την πολυτέλεια οι
προηγούμενες κυβερνήσεις να το καταργήσουν, αλλά δεν το έκαναν, το μνημείο
είναι ερείπιο πρέπει να φτιαχτεί ή να το γκρεμίσουμε».
Ο κ. Φώτης
Αρβανίτης τόνισε ότι επί Παττακού ακόμη, πήγαιναν στο Κλήμα και συνεχίζουν να
πηγαίνουν ακροδεξιά στοιχεία για να εκτονώνονται και τόνισε ότι το
μνημείο αυτό πρέπει να κατεδαφιστεί.
«Το θέμα δεν είναι να ανακατασκευαστεί,
αλλά να μπει μπουλντόζα και να κατεδαφιστεί, τόνισε.
«Εσείς γιατί δεν το
γκρεμίσατε, τόσα χρόνια που είσαστε βουλευτής», τον ρώτησε ο κ. Φουσέκης και
συνέχισε υποστηρίζοντας ότι «δεν το κάνατε, γιατί δεν έπρεπε να
το κάνετε.
Αν και μας προκαλείτε εντόνως τόση ώρα, με κόπο κρατιόμαστε να μην
μιλήσουμε.
Το τι έγινε και πως
έγινε στο Κλήμα θα το μάθουμε μετά από κάποια χρόνια από την ιστορία.
Για τα περί ακροδεξιών
θα σας πω ότι τα τελευταία χρόνια έρχονται μόνο συγγενείς και απόγονοι των
πεσόντων και τελείται μνημόσυνο.
Ο κ. Γιώργος
Παπαλεξίου τόνισε ότι δεν αντιλαμβάνεται τη σκοπιμότητα της ανακατασκευής αυτού
του μνημείου «Γιατί να αναμοχλεύουμε
πράγματα, για να μαζεύονται ακραία στοιχεία να εκτονώνονται, αναρωτήθηκε.
Ο κ.
Κώστας Τσάρας τόνισε ότι θα καταψηφίσει την εισήγηση για την
ανακατασκευή του γιατί είναι μια διασπαστική εορτή
η κα Αφροδίτη
Παπαθανάση, απαντώντας στον Κο Φουσεκη, τόνισε ότι «η ιστορία γράφεται από τους
νικητές».
Τέλος,
διαμαρτυρήθηκε ο αντινομαρχης κ. Τάκης Ιντέρνος" επειδή θεώρησε προσβλητικό
τα λεγόμενα για ακροδεξιούς που παραβρίσκονται, υποστηρίζοντας ότι «εγώ πάω
κάθε χρόνο και δεν ανέχομαι κανένας να με χαρακτηρίζει ακροδεξιό».
Η μειοψηφία
ξεκαθάρισε ότι δεν εννοεί τους αιρετούς που πηγαίνουν εκεί, αλλά αυτούς που
πάνε με τα λεωφορεία και εκτονώνονται.
Παρακάτω μια πολύ κατατοπιστική απάντηση στους επικριτές
για να μπουν τα πράγματα στη θέση τους
Αρθρο Απαντηση αναγνώστη της Εφημερίδος ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΣ Αρ Φύλλου 134 , Μάρτιος 2010
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΟΡΓΑΝΟ ΜΑΧΗΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ
Διάβασα στα δύο τελευταία δελτία Νο 43 και 44 του 5/42 ΣΕ
(Συνταγματάρχου Ψαρρού) και ειδικότερα τις αντιδράσεις της επικεφαλής
της μείζονος μειοψηφίας του Νομαρχιακούς συμβουλίου Φωκίδας κ. Γιώτας
Γαζή και των λοιπών μελών της μειοψηφίας σχετικώς με την ανακαίνιση του
Μαυσωλείου του 5/42 ΣΕ, που ευρίσκεται στο ΚΛΙΜΑ ΔΩΡΙΔΟΣ.
Δεν εξεπλάγην για τις διατυπωθείσες θέσεις της κ. Γαζή και των λοιπών μελών της μειοψηφίας του νομαρχιακού συμβουλίου Φωκίδας, διότι πάγια είναι η θέση της Αριστεράς να λανσάρει ωμό φασισμό σε ''προοδευτική συσκευασία, χωρίς καμία κοινωνική αντίδραση. Αν και δεν μνημονεύει ο αρθρογράφος κ. Απ. Παπαιωανου τις αντιδράσεις του Αρχηγού της μειοψηφίας κ. Φουσέκη και των λοιπών μελών του νομαρχιακού συμβουλίου, υποθέτω ότι αυτή θα ήτο ανύπαρκτη έως χλιαρά.
Αθλιότητες κ. Γαζή δεν είναι η επιθυμία να ανακαινισθεί και να τιμηθεί η μνήμη των πολεμιστών του ανταρτών της κατοχής του 5/42 ΣΕ, με ένα ετήσιο μνημόσυνο.
Οι τριακόσιοι (300) και πλέον πολεμισταί που κείτονται στο ΚΛΗΜΑ ΔΩΡΙΔΟΣ, εφονεύθησαν υπό των Γερμανών διότι αυτοί ήσαν οι κατακτηταί και εχθροί των ανταρτών του 5/42 ΣΕ, διά χειρός όμως του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ και της τότε ηγεσίας ς του ΚΚΕ ΆρηΒελουχιώτη (Θανάση Κλάρα). Αυτός έδωκε εντολή στο Τάγμα Θανάτου (τους Μαυροσκούφηδες) και τους λοιπούς ΕΛΑΣίτες στις τρείς (3) η ώρα το πρωί της 17 Απριλίου 1944 με την λέξη αρχίστε (βλ. Βιλβλίο Δημ. Δημητρίου (Νικηφόρου) Αντάρτης στα βουνά της Ρούμελης τόμος Γ). Ετσι άρχισε η εξόντωση και όχι η διάλυση όπως ισχυρίζεται ο αρθρογράφος σας κ. Απ. Παπαγεωργίου αφοπύ εξοντώθηκε το τπ 65% της δυνάμεως του 5/42 ΣΕ και επραγματοποιήθην η επιθυμία των κατακτητών Γερμανων, ως μία άτυπη οιονεί συμφωνία μεταξύ ΕΛΑΣ και Γερμανών.
Η κ. Γαζή τόνισε '' οτι νεκροί υπήρξαν και από τις δύο πλευρές''. Γι αυτό θα πρέπει να αιτιάται μόνον η άλλη πλευρά δηλ. τον Άρη Βελουχιώτη που έδωκε την εμυφλιοπολεμική εντολή εξοντώσεως του 5/42 ΣΕ, ούθτε Μαυσωλείο θα υπήρχε ούτε νεκροί από την πλευρά των επιτιθέμενων. Αλλωστε μήπως σκοτώθηκε ο δώσας εντολή, άλλοι αντάρτες που χάθηκαν. Αυτός με το φως της μέρας ίππευσε το Ντορή και μετέβη στο θέατορ του πολέμου για να επιθεωρήσει. Δηλαδή να που έπεσαν οι βόμβες και τη ζημιά έκαναν. Στη νομική επιστημή η κ. Γαζή ισχύει η αρχή ''ο εξ οικείου πταίσματος ζημιούμενος ου δοκεί' ζημιούσθαι΄ όπερ σημαίνει οποίος από δικό του πταίσμα (λάθος) ζημιώνεται δεν πρέπει να προσδοκά αποζημείωση, ή απλοελληνικά όπως λέμε εδώ στη Θεσσαλία « ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΟΎΣΑΝ ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΔΙ» η αριστερά με το το αναίτιο αυτό έγκλημα και για άλλα πολλά, όπως παρακάτω αναφέρω, όφειλε να ζητήσει συγγνώμη από τα πολλαπλά θύματα της, πραγμα το οποίο δεν έπραξε μέχρι σήμερα.
Tο ότι ο αρχηγός του 5/42 ΣΕ Συνταγματάρχης Δημήτριος Ψαρρός ήτο άνθρωπος φιλήσυχος χαμηλών τόνων και προπάντος πατριώτης και Δημοκράτης προκύπτει σαφώς από τη συμπεριφορά του κατά τις δύο προηγούμενες διαλύσεις του συντάγματος, που πραγματοποιήθηκαν και πάλι από τον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ Αρη Βελουχιώτη την 11/4/43 και 26/6/43 αντιστοίχως στη ΣΤΡΩΜΗ ΦΩΚΙΔΟΣ και ΚΑΡΟΥΤΕΣ Διδωρικίου όπου επαγιδεύθη και επαραδώθη αμαχητί και διέταξε την διάλυση του 5/42 ακριβώς για να μην χυθεί αδελφικό αίμα.
Το αυτό συνέβη και την 17/4/1944. Υστερα από την επίθεση του ΕΛΑΣ στο Κλήμα Δωρίδος το 5/42 αποσύρθηκε προς τη θέση σκάλωμα Καραίσκου. Εκεί συγκεντρώθηκε αρκετή δύναμις του 5/42,προς την οποία μίλησε ο Δημήτριος Ψαρρός και και πρότεινε να παραδοθούν, ως αιχμάλωτοι. Πράγματι ο Ψαρρός με ένα μεγάλο μέρος των ανταρτών του παρεδόθησαν στον καπετάνιο του ΕΛΑΣ Νικηφόρο (Δημήτριο Δημητρίου) και προχώρησαν αιχμάλωτοι προς το χωριό ΚΛΗΜΑ Kαθ οδόν συνήντησαν το τμήμα του ΕΛΑΣ υπό τον ταγματάρχη ΘΥΜΙΟ ΖΟΥΛΑ. Ελαβε χώρα μία μικρά συζήτηση μεταξύ των δύο διοικητών ο δε Ζούλας διέταξε την εκτέλεση του Συνταγματάρχου Δημητρίου Ψαρρού μαζί με 18 συνεργάτες του αιχμαλώτους επίσης.
Τους αιχμαλώτους κ. Γαζή δεν τους εκτελούμε τους προστατεύει σχετικής διεθνης σύμβασις είναιο πρόσωπια σεβαστα.
To περίεργο είναι, ότι ο Αλέξανδρος Σβώλος, διαπρεπής πανεπιστημιακόςδιδάσκαλος(Συνταγματολόγος) , πρόεδρος της κυβερνήσεως του βουνού (ΠΕΕΑ) πληροφορηθείς την εκτέλεση του Δ. Ψαρρού συγκλονίστηκε πολύ και διέταξε αμέσως την διενέργεια ανακρίσεων για την επιβολή κυρώσεων, (Βλ, Βιβλίο Αγγ. Αγγελόπουλου. Από την Κατοχή στον Εμφύλιο, σελ 68 Έκδοση Παρουσία). Πλην όμως οι σύντροφοι συνεργάτες, έγραψαν την εντολή του στα παλαιότερα των υποδημάτων των. Έτσι ούτε ανακρίσεις διενεργήθησαν, ούτε τιμωρήθηκε κανείς, ενώ ο δολοφόνος, δια του ΄΄Δημοκρατικού Στρατού '' πέρασε στην υπερορία της Τασκένδης και από κει να επέρεται στην έκθεση του το 1951 ότι ΄΄Αυτός σκότωσε τον Ψαρρό... αναμένοντας από την καθοδήγηση του κόμματος (Κ.Κ.Ε.) εύσημα επαίνους και κομματικές προαγωγές αντί τιμωρίας. Ωστόσο ο μακαρίτης Αλέξανδρος Σβώλος και λοιποί πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, Αγγελος Αγγελόπουλος, Πέτρος Κοκκαλής κ.λ.π Υπουργοί της Π.Ε.Ε.Α. δεν είχαν την ευαισθησία να παραιτηθούν, καταστάντες ούτω συνένοχοι και συνυπεύθυνοι στο τεράστιας εκτάσεως αυτό πολιτικό έγκλημα .
Θυμίζω ακόμα στην κ.Γιώτα Γαζή και τους ευαίσθητους συνεργάτες της του Νομαρχιακού συμβουλίου Φωκίδος, ότι ο εμφύλιος σπαραγμός μεταξύ ΕΛΑΣ και 5/42 ΣΕ τελείωσε την ίδια μέρα την 17 Απριλίου 1944, ήτοι μέχρι αργά των απογευματινών ωρών, όπως αναγράφει στο στο άρθρο του (Δελτίο Νο 44) ο Ταξίαρχος κ. Απ.Παπαίωάνου. Παρά ταύτα στο Μαυσωλείο δεν κείτονται μόνο ο Συνταγματάρχης Ψαρρός και οι 104 συνεργάτες του αξιωματικοί. υπαξιωματικοί και οπλίτες, αλλά προσετέθησαν ακόμη 102 του 5/42. που δεν έλαβαν μέρος στις εχθροπραξίες, αλλά συνελήφθησαν στα σπίτια των, ευρισκόμενοι εν αδεία λόγω των εορτών του Πάσχα. Επίσης ακόμα 70 εκτελέστηκαν, μόνο με την κατηγορία ότι ήταν οπαδοί της ΕΚΚΑ (Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωσις) πολιτική οργάνωση του 5/42 ΣΕ με πρόεδρο τον αείμνηστο Γεώργιο Καρτάλη. Επομένως πρόκειται για εκκαθάριση των αντιπάλων της Αριστεράς οποία από τότε σχεδίαζε την αναρρίχηση της στην εξουσία με αντιδημοκρατικές διαδικασίες πράγμα που έπραξε λίγους μήνες αργότερα τον Δεκέμβριο του 1944, ότε πλέον δεν υπήρχαν κατακτητές.
Η αναισθησία αυτή της αριστεράς την εποχή εκείνη να εξοντώνει αδιακρίτως όχι βέβαια τους κατακτητές Γερμανούς και Ιταλούς, αλλά τους συνέλληνες, που και αυτοί βγήκαν στο βουνό να πολεμήσουν τους κατακτητές , αφού ο ουσιαστικός αρχηγός του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης μόλις είχε επιστρέψει από την Πετροκόπου επί πεντάμηνων (9/10/43 έως 29/2/1944), ότε υπεγράφη με με την παρέμβαση του αρχηγού της Συμμαχικής αποστολής Γουντχαους η Συμφωνία Μυριόλφυλο Πλάκας) εμάχετο κατά μίας άλλης μη αριστερής Αντιστασιακής οργανώσεως του ΕΔΕΣ (Ν.Ζέρβας). Η αναισθησία επαναλαμβάνω της αριστεράς μετετράπη σε εξοργιστική ευαισθησία, όταν προσφάτως και συγκεκριμένα την 6η Δεκεμβρίου του 2008, ένα ατύχημα λόγω εξοστρακισμού , όπως προχθές στη Δίκη της Άμφισσας κατατέθηκε από τον μάρτυρα ιατροδικαστή, του προς εκφοβισμόν πυροβολήσαντος αστυνομικού τραυμάτισε θανάσιμα τον άτυχο μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Συσσώμος η εξωκοινοβουλευτική και όχι μόνο Αριστερά ξεσηκώθηκε και επί μία εβδομάδα κατέστρεφε ολόκληρη την Ελλάδα χωρίς να τιμωρηθεί κανείς. Διαστρεβλώνει η κ. Γαζή και ο συνεργάτης της κ. Κωνσταντίνος Τσάρας, την αλήθεια, όταν ισχυρίζονται, ότι πρόκειται για εμφυλιοπολεμικές γιορτές και ότι δεν πρέπει να γιορτάζουμε ΄΄Το διχασμό των Ελλήνων ή το αδελφικό αίμα που χύθηκε'' και ότι είναι κατά τον κύριο Τσάρα μία διασπαστική γιορτή .
Δεν πρόκειται περί Γιορτής απλώς μέσα στα πλαίσια της Χριστιανικής μας θρησκείας πραγματοποιείται μία φορά το χρόνο η επιβαλλόμενη επιμνημόσυνη δέησης δια την ανάπαυσιν των ψυχών που έπεσαν από αδελφικό χέρι στο συγκεκριμένο τόπο.
Aς δούμε όμως τι ποιεί η ''Altera pars'' για τα μνημεία και τα Μαυσωλεία που ιδρύει η Αριστερά τιμώντας τους κατά τη γνώμη της αγωνιστές της εθνικής Αντιστάσεως και κατά την κυρίως Εμφυλιοπολεμική περίοδο 1946 - 1949. Ως γνωστόν ο Χαρίλαος Φλωράκης, γνωστός ως και καπετάν Γιώτης ετάφη κατ επιθυμία του στον τόπο καταγωγής του στο Παλαιοζογλώτι Ραχούλας του Νομού Καρδίτσης. Εκεί οι σύντροφοι του ανήγειραν έναν απέριττο τάφο και συγχρόνως Μουσείο, υπό την άμεση επίβλεψη του συντρόφου Δημάρχου Ιταμού Β.Τσαντίλα.
Για την ανέγερση και ολοκλήρωση του μουσείο Φλωράκη ο τότε Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ Γ Σουφλίας, δώρησε το πόσο των 52.000 ευρώ (βλ.Τοπική εφημερίδα Καρδίτσης Νέος Αγών της 24/5/2007 σελ.7).
Επίσης λίγες μέρες αργότερα (2/6/2007) μία νέα δωρεά εξ 70.000 ευρώ, για το ίδιο σκοπό εγκρίθηκε αυτή την φορά από τον υφυπουργό οικονομικών . κ Φώλια (Ελεύθερος Τύπος σελ.23).
Προσθέτω ακόμη εδώ ότι με τη με αριθμό 25518/24-5-2005 κατάπτυστο ο χαρακτηρισμός ανήκει στην εφημερίδα.
ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΑΓΩΝ, φύλλο Απριλίου 2007κοινή απόφαση επτά υπουργών της τότε κυβερνήσεως Καραμανλήδες την οποία αποφασίστηκε
1)να τελεστεί με δημόσια δαπάνη και
2) να αναρτηθούν μεσίστιες οι σημαίες των δημοσίων καταστημάτων όλης της χώρας, την ημέρα της κηδείας του. Και όλα αυτά για τις εξαιρετικές υπηρεσίες που πρόσφερε στο λαό, στην πατρίδα τους και το έθνος ο Χαρίλαος Φλωράκης.
Ο δε ανεκδιήγητος και ανιστόρητος κύριος Καραμανλής προσέθεσε επιπλέον ότι ο Χαρίλαος Φλωαράκης πρόσφερε πολλά και πήρα λίγα.
Δικαίως επομένως οι ψηφοφόροι του το καθαίρεσαν στις πρόσφατες εκλογές της 4/10/2009.
Να μερικά από από τα πολλά που πρόσφερε ο Χαρίλαος Φλωράκης στους συντοπίτες του Καρδιτσιώτες, όταν την 11 Δεκεμβρίου 1948, ως καπετάν Γιώτης, εισάβαλε στην πόλη αφού εξουδετέρωσε τα αναιμικά και τελείως ανοχύρωτα εξωτερικά φυλάκια και κατέλαβε μεγάλος μέρος της πόλης όπου επιδόθηκε συστηματικά στην εξόντωση των πολιτικών του αντιπάλων, με αποτέλεσμα να πλημυρίσει μέσα και έξω η εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου από τα φέρετρα των νεκρών Καρδιτσιωτών. Ανατίναξε κατοικίες πολιτών, για την δημιουργία οδοφραγμάτων, απήγαγε βιαίως και έσυρε μες το χειμώνα στα βουνά των Αγράφων χίλιους και πλέον νέους, νέες ανηλίκους και ηλικιωμένους. Τους νέους μετά από σύντομη εκπαίδευση τους οδήγησε τα όπλα, τους ενέταξε στο Δημοκρατικό Στρατό και τους οδήγησε τον επόμενο μήνα στη μάχη του Καρπενησίου, όπου διεπράχθησαν οι ίδιες αθλιότητες της πόλεως της Καρδίτσας, εκ των οποίων πολλοί εφονεύθησαν ή χάθηκαν αργότερα από τις κακουχίες (πείνα, κρύο, ψείρα κλπ) και δεν επέστρεψαν στις εστίες τους, ούτε και όταν τον Αύγουστο του 1949, οπότε και τερματίσθηκε η ''Αγαθοποιός'' προσφορά του Χαρίλαου Φλωράκη στο λαό, στην πατρίδα και στον έθνος με την τελική νίκη του εθνικού στρατού στο Γράμμο και στο Βίτσι..
Τέλος, το μέλος της μείζονος αντιπολίτευσης του Νομαρχιακού συμβουλίου Φωκίδας κ. Φώτης Αρβανίτης, εισηγήθηκε ότι ''το μνημείο αυτό να κατεδαφιστεί και όχι να ανακατασκευαστεί , αλλά να μπει μπουλντόζα να το κατεδαφίσει ''. Τα μνημεία κ. Αρβανίτη δεν κατεδαφίζονται. Πρέπει να μένουν όρθια και καλοσυντηρημένα για να διηγούνται την καλή ή κακή ιστορία του τόπου. Να φρονηματίζουν και να διδάσκουν με την παρουσία τους τις επόμενες γενιές, ώστε να μην υποπίπτουν στα ίδια λάθη που διέπραξαν οι πρόγονοι τουφεκάν παρά ταύτα επιμένετε στην καταστροφή τους, τότε θα πρέπει να προμηθευτείτε ένα ισχυρό γαιοπροωθητήρα μπουλντόζα όπως τη λέτε με μία ατσάλινη λεπίδα 100 τουλάχιστον μέτρων και να περιέλθει τον Ελλαδικό χώρο που βρίθει από μνημεία τα οποία κρύβουν ομαδικούς τάφους όπως στο ΚΛΗΜΑ ΔΩΡΙΔΟΣ της αυτής χρονικής περιόδου. Και προς διευκόλυνση σας μνημονεύω ενδεικτικώς τα εξής:
ΑΡΝΑΙΑ, ΑΓΙΟΝΟΡΙ, ΒΑΘΥΛΑΚΟΣ, ΒΕΡΜΙΟ,ΒΟΥΝΕΤΣΙ, ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΟΙ, ΓΟΜΑΤΙ,ΓΡΟΥΠΑ, ΔΕΡΒΕΝΙ, ΘΗΣΕΙΟ, ΚΑΣΤΑΝΟΧΩΡΙ, ΚΑΣΤΑΝΟΥΣΑ, ΚΙΛΚΙΣ, ΚΟΥΚΟΣ, ΚΡΟΥΣΙΑ, ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ, ΜΠΕΛΕΣ, ΜΥΡΙΟΦΥΛΟ, ΜΥΣΤΡΑΣ, ΠΕΤΑΡΝΑ, ΦΕΝΕΟΣ, ΒΡΟΝΤΟΥ ΣΕΡΡΩΝ κλπ. Αφησα σκοπίμως τελευταίο το μνημείο στη ΒΡΟΝΤΟΥ ΣΕΡΡΩΝ λόγω της καταπληκτικής ομοιότητας με αυτό στο ΚΛΗΜΑ ΔΩΡΙΔΟΣ. Είς την περιοχή ΜΥΡΙΝΗΣ ο Συνταγματάρχης Παπαπέτρου (υιός Μακεδονομάχου εκ ΞΥΝΟΥ ΝΕΡΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ) συμπλέκεται με το Βουλγαρικό στρατό και αιχμαλωτίζεται Βούλγαροι παραδίδουν τον Συνταγματάρχη Παπαπέτρου και 364 αγωνιστές του στον ΕΛΑΣ και ο ΕΛΑΣ δολοφονεί και τους 364 στη Βροντού Σερρών. (Βλ.Βιβλίο Αθανασίου Φροντιστού '' Ιστορία και προσφορά της Πανελληνίου Απελευθερωτικής Οργάνωσης (ΠΑΟ) είς την εθνικήν αντίστασην'') εδώ επομένως βλέπουμε πως ο ΕΛΑΣ του πρωτοκαπετάνιου Αρη Βελουχιώτη να συνεργάζεται άμμεσα, φανερά και χωρίς ενδοιασμούς και προφυλάξεις με τον Βουλγαρικό Στρατό κατοχής της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας, ενώ η συνεργασία στην περίπτωση του 5/42 είναι έμμεση, άτυπη σχεδόν αόρατη. Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο. Εξοντώθηκαν για χάρη των κατακτητών δύο αντιστασιακές μη αριστερές οργανώσεις ,η ΕΚΚΑ στη Ρούμελη και η ΠΑΟ στη Μακεδονία.
Οφείλω ακόμα μία απάντηση και στο μέλος της μείζονος αντιπολίτευσης κ. Αφροδίτη Παπαθανάση ,η οποία τόνισε ότι η Ιστορία γράφεται από τους νικητές.
Αυτό είναι βέβαια αλήθεια αλλά βεβαιώ την εν λόγω κυρία, ότι την ιστορία της δεκαετίας του 40 την έγραψαν οι ηττημένοι. Το 90% των ιστορικών βιβλίων που αναφέρονται στην εποχή εκεινη είναι γραμένο από Αριστερές γραφίδες. Το σπουδαίο είναι. ότι την έχουν παραποιήσει και διαστρεβλώσει τόσο, όσο την κατέστησαν αγνώριστη. Τρανή απόδειξη αποτελεί η Σύγχρονη Ιστορία που διδάσκεται στους μαθητές της Γ Λυκείου, όπου η τραγωδία του 5/42 ΣΕ ιστορείται με δώδεκα λέξεις, τις εξής '' Ο Συνταγματάρχης Ψαρρός συλλαμβάνεται αιχμάλωτος και κάτω από ανεξακρίβωτες συνθήκες φονεύεται από έναν Αντάρτη του ΕΛ.ΑΣ'' Βλέπετε σελ.288 Συγγραφείς του Βιβλίου είναι οι Β. Σκουλάτου - Ν. Δημακοπούλου - Σ.Κόνδη. Ολόκληρος η λιλυπούτεια αυτή φράση είναι ψευδής. Διότι
α) Ο Ψαρρός δεν συνελλήφθη αιχμάλωτος αλλά παραδόθηκε για να περισώσω ότι μπορώ όπως είπε στους συνεργάτες του βλ. βιβλίο στρατηγού Γ Καμάρα σελ-25 -από το Σύνταγμα μου)
Εκτελέστηκε με ρητή εντολή του Συνταγματάρχη του ΕΛΑΣ Θύμου Ζούλα και
γ)αποσιωπάται αναιδώς η εκτέλεση των υπολοίπων 300 συνεργατών του.
Πέραιναν την παρούσα , συνιστω στους έχοντας την πρωτοβουλία ν απευθύνουν στο Νομαρχιακό Συμβούλιο για την χρηματοδότηση ανακαίνισης και εξωραϊσμού του Μαυσωλείου, να την αποσύρουν. Να ανοίξουν έναν λογαριασμό σε μία από τις πολλές μεγάλες Τράπεζες να ανακοινώσουν την πράξη τους αυτή με το επόμενο δελτίο του 5/42 ΣΕ και να καλέσουν τους συγγενείς των πεσόντων , τους φίλους και πατριώτες να καταθέσουν τον οβολόν τους. Μεταξύ αυτών και ο γραφών την παρούσα . Σύντομα πάντως για να ησυχάσει η μείζον αντιπολίτευση του Νομαρχιακού Συμβολίου Φωκίδας.
Δεν εξεπλάγην για τις διατυπωθείσες θέσεις της κ. Γαζή και των λοιπών μελών της μειοψηφίας του νομαρχιακού συμβουλίου Φωκίδας, διότι πάγια είναι η θέση της Αριστεράς να λανσάρει ωμό φασισμό σε ''προοδευτική συσκευασία, χωρίς καμία κοινωνική αντίδραση. Αν και δεν μνημονεύει ο αρθρογράφος κ. Απ. Παπαιωανου τις αντιδράσεις του Αρχηγού της μειοψηφίας κ. Φουσέκη και των λοιπών μελών του νομαρχιακού συμβουλίου, υποθέτω ότι αυτή θα ήτο ανύπαρκτη έως χλιαρά.
Αθλιότητες κ. Γαζή δεν είναι η επιθυμία να ανακαινισθεί και να τιμηθεί η μνήμη των πολεμιστών του ανταρτών της κατοχής του 5/42 ΣΕ, με ένα ετήσιο μνημόσυνο.
Οι τριακόσιοι (300) και πλέον πολεμισταί που κείτονται στο ΚΛΗΜΑ ΔΩΡΙΔΟΣ, εφονεύθησαν υπό των Γερμανών διότι αυτοί ήσαν οι κατακτηταί και εχθροί των ανταρτών του 5/42 ΣΕ, διά χειρός όμως του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ και της τότε ηγεσίας ς του ΚΚΕ ΆρηΒελουχιώτη (Θανάση Κλάρα). Αυτός έδωκε εντολή στο Τάγμα Θανάτου (τους Μαυροσκούφηδες) και τους λοιπούς ΕΛΑΣίτες στις τρείς (3) η ώρα το πρωί της 17 Απριλίου 1944 με την λέξη αρχίστε (βλ. Βιλβλίο Δημ. Δημητρίου (Νικηφόρου) Αντάρτης στα βουνά της Ρούμελης τόμος Γ). Ετσι άρχισε η εξόντωση και όχι η διάλυση όπως ισχυρίζεται ο αρθρογράφος σας κ. Απ. Παπαγεωργίου αφοπύ εξοντώθηκε το τπ 65% της δυνάμεως του 5/42 ΣΕ και επραγματοποιήθην η επιθυμία των κατακτητών Γερμανων, ως μία άτυπη οιονεί συμφωνία μεταξύ ΕΛΑΣ και Γερμανών.
Η κ. Γαζή τόνισε '' οτι νεκροί υπήρξαν και από τις δύο πλευρές''. Γι αυτό θα πρέπει να αιτιάται μόνον η άλλη πλευρά δηλ. τον Άρη Βελουχιώτη που έδωκε την εμυφλιοπολεμική εντολή εξοντώσεως του 5/42 ΣΕ, ούθτε Μαυσωλείο θα υπήρχε ούτε νεκροί από την πλευρά των επιτιθέμενων. Αλλωστε μήπως σκοτώθηκε ο δώσας εντολή, άλλοι αντάρτες που χάθηκαν. Αυτός με το φως της μέρας ίππευσε το Ντορή και μετέβη στο θέατορ του πολέμου για να επιθεωρήσει. Δηλαδή να που έπεσαν οι βόμβες και τη ζημιά έκαναν. Στη νομική επιστημή η κ. Γαζή ισχύει η αρχή ''ο εξ οικείου πταίσματος ζημιούμενος ου δοκεί' ζημιούσθαι΄ όπερ σημαίνει οποίος από δικό του πταίσμα (λάθος) ζημιώνεται δεν πρέπει να προσδοκά αποζημείωση, ή απλοελληνικά όπως λέμε εδώ στη Θεσσαλία « ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΟΎΣΑΝ ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΔΙ» η αριστερά με το το αναίτιο αυτό έγκλημα και για άλλα πολλά, όπως παρακάτω αναφέρω, όφειλε να ζητήσει συγγνώμη από τα πολλαπλά θύματα της, πραγμα το οποίο δεν έπραξε μέχρι σήμερα.
Tο ότι ο αρχηγός του 5/42 ΣΕ Συνταγματάρχης Δημήτριος Ψαρρός ήτο άνθρωπος φιλήσυχος χαμηλών τόνων και προπάντος πατριώτης και Δημοκράτης προκύπτει σαφώς από τη συμπεριφορά του κατά τις δύο προηγούμενες διαλύσεις του συντάγματος, που πραγματοποιήθηκαν και πάλι από τον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ Αρη Βελουχιώτη την 11/4/43 και 26/6/43 αντιστοίχως στη ΣΤΡΩΜΗ ΦΩΚΙΔΟΣ και ΚΑΡΟΥΤΕΣ Διδωρικίου όπου επαγιδεύθη και επαραδώθη αμαχητί και διέταξε την διάλυση του 5/42 ακριβώς για να μην χυθεί αδελφικό αίμα.
Το αυτό συνέβη και την 17/4/1944. Υστερα από την επίθεση του ΕΛΑΣ στο Κλήμα Δωρίδος το 5/42 αποσύρθηκε προς τη θέση σκάλωμα Καραίσκου. Εκεί συγκεντρώθηκε αρκετή δύναμις του 5/42,προς την οποία μίλησε ο Δημήτριος Ψαρρός και και πρότεινε να παραδοθούν, ως αιχμάλωτοι. Πράγματι ο Ψαρρός με ένα μεγάλο μέρος των ανταρτών του παρεδόθησαν στον καπετάνιο του ΕΛΑΣ Νικηφόρο (Δημήτριο Δημητρίου) και προχώρησαν αιχμάλωτοι προς το χωριό ΚΛΗΜΑ Kαθ οδόν συνήντησαν το τμήμα του ΕΛΑΣ υπό τον ταγματάρχη ΘΥΜΙΟ ΖΟΥΛΑ. Ελαβε χώρα μία μικρά συζήτηση μεταξύ των δύο διοικητών ο δε Ζούλας διέταξε την εκτέλεση του Συνταγματάρχου Δημητρίου Ψαρρού μαζί με 18 συνεργάτες του αιχμαλώτους επίσης.
Τους αιχμαλώτους κ. Γαζή δεν τους εκτελούμε τους προστατεύει σχετικής διεθνης σύμβασις είναιο πρόσωπια σεβαστα.
To περίεργο είναι, ότι ο Αλέξανδρος Σβώλος, διαπρεπής πανεπιστημιακόςδιδάσκαλος(Συνταγματολόγος) , πρόεδρος της κυβερνήσεως του βουνού (ΠΕΕΑ) πληροφορηθείς την εκτέλεση του Δ. Ψαρρού συγκλονίστηκε πολύ και διέταξε αμέσως την διενέργεια ανακρίσεων για την επιβολή κυρώσεων, (Βλ, Βιβλίο Αγγ. Αγγελόπουλου. Από την Κατοχή στον Εμφύλιο, σελ 68 Έκδοση Παρουσία). Πλην όμως οι σύντροφοι συνεργάτες, έγραψαν την εντολή του στα παλαιότερα των υποδημάτων των. Έτσι ούτε ανακρίσεις διενεργήθησαν, ούτε τιμωρήθηκε κανείς, ενώ ο δολοφόνος, δια του ΄΄Δημοκρατικού Στρατού '' πέρασε στην υπερορία της Τασκένδης και από κει να επέρεται στην έκθεση του το 1951 ότι ΄΄Αυτός σκότωσε τον Ψαρρό... αναμένοντας από την καθοδήγηση του κόμματος (Κ.Κ.Ε.) εύσημα επαίνους και κομματικές προαγωγές αντί τιμωρίας. Ωστόσο ο μακαρίτης Αλέξανδρος Σβώλος και λοιποί πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, Αγγελος Αγγελόπουλος, Πέτρος Κοκκαλής κ.λ.π Υπουργοί της Π.Ε.Ε.Α. δεν είχαν την ευαισθησία να παραιτηθούν, καταστάντες ούτω συνένοχοι και συνυπεύθυνοι στο τεράστιας εκτάσεως αυτό πολιτικό έγκλημα .
Θυμίζω ακόμα στην κ.Γιώτα Γαζή και τους ευαίσθητους συνεργάτες της του Νομαρχιακού συμβουλίου Φωκίδος, ότι ο εμφύλιος σπαραγμός μεταξύ ΕΛΑΣ και 5/42 ΣΕ τελείωσε την ίδια μέρα την 17 Απριλίου 1944, ήτοι μέχρι αργά των απογευματινών ωρών, όπως αναγράφει στο στο άρθρο του (Δελτίο Νο 44) ο Ταξίαρχος κ. Απ.Παπαίωάνου. Παρά ταύτα στο Μαυσωλείο δεν κείτονται μόνο ο Συνταγματάρχης Ψαρρός και οι 104 συνεργάτες του αξιωματικοί. υπαξιωματικοί και οπλίτες, αλλά προσετέθησαν ακόμη 102 του 5/42. που δεν έλαβαν μέρος στις εχθροπραξίες, αλλά συνελήφθησαν στα σπίτια των, ευρισκόμενοι εν αδεία λόγω των εορτών του Πάσχα. Επίσης ακόμα 70 εκτελέστηκαν, μόνο με την κατηγορία ότι ήταν οπαδοί της ΕΚΚΑ (Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωσις) πολιτική οργάνωση του 5/42 ΣΕ με πρόεδρο τον αείμνηστο Γεώργιο Καρτάλη. Επομένως πρόκειται για εκκαθάριση των αντιπάλων της Αριστεράς οποία από τότε σχεδίαζε την αναρρίχηση της στην εξουσία με αντιδημοκρατικές διαδικασίες πράγμα που έπραξε λίγους μήνες αργότερα τον Δεκέμβριο του 1944, ότε πλέον δεν υπήρχαν κατακτητές.
Η αναισθησία αυτή της αριστεράς την εποχή εκείνη να εξοντώνει αδιακρίτως όχι βέβαια τους κατακτητές Γερμανούς και Ιταλούς, αλλά τους συνέλληνες, που και αυτοί βγήκαν στο βουνό να πολεμήσουν τους κατακτητές , αφού ο ουσιαστικός αρχηγός του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης μόλις είχε επιστρέψει από την Πετροκόπου επί πεντάμηνων (9/10/43 έως 29/2/1944), ότε υπεγράφη με με την παρέμβαση του αρχηγού της Συμμαχικής αποστολής Γουντχαους η Συμφωνία Μυριόλφυλο Πλάκας) εμάχετο κατά μίας άλλης μη αριστερής Αντιστασιακής οργανώσεως του ΕΔΕΣ (Ν.Ζέρβας). Η αναισθησία επαναλαμβάνω της αριστεράς μετετράπη σε εξοργιστική ευαισθησία, όταν προσφάτως και συγκεκριμένα την 6η Δεκεμβρίου του 2008, ένα ατύχημα λόγω εξοστρακισμού , όπως προχθές στη Δίκη της Άμφισσας κατατέθηκε από τον μάρτυρα ιατροδικαστή, του προς εκφοβισμόν πυροβολήσαντος αστυνομικού τραυμάτισε θανάσιμα τον άτυχο μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Συσσώμος η εξωκοινοβουλευτική και όχι μόνο Αριστερά ξεσηκώθηκε και επί μία εβδομάδα κατέστρεφε ολόκληρη την Ελλάδα χωρίς να τιμωρηθεί κανείς. Διαστρεβλώνει η κ. Γαζή και ο συνεργάτης της κ. Κωνσταντίνος Τσάρας, την αλήθεια, όταν ισχυρίζονται, ότι πρόκειται για εμφυλιοπολεμικές γιορτές και ότι δεν πρέπει να γιορτάζουμε ΄΄Το διχασμό των Ελλήνων ή το αδελφικό αίμα που χύθηκε'' και ότι είναι κατά τον κύριο Τσάρα μία διασπαστική γιορτή .
Δεν πρόκειται περί Γιορτής απλώς μέσα στα πλαίσια της Χριστιανικής μας θρησκείας πραγματοποιείται μία φορά το χρόνο η επιβαλλόμενη επιμνημόσυνη δέησης δια την ανάπαυσιν των ψυχών που έπεσαν από αδελφικό χέρι στο συγκεκριμένο τόπο.
Aς δούμε όμως τι ποιεί η ''Altera pars'' για τα μνημεία και τα Μαυσωλεία που ιδρύει η Αριστερά τιμώντας τους κατά τη γνώμη της αγωνιστές της εθνικής Αντιστάσεως και κατά την κυρίως Εμφυλιοπολεμική περίοδο 1946 - 1949. Ως γνωστόν ο Χαρίλαος Φλωράκης, γνωστός ως και καπετάν Γιώτης ετάφη κατ επιθυμία του στον τόπο καταγωγής του στο Παλαιοζογλώτι Ραχούλας του Νομού Καρδίτσης. Εκεί οι σύντροφοι του ανήγειραν έναν απέριττο τάφο και συγχρόνως Μουσείο, υπό την άμεση επίβλεψη του συντρόφου Δημάρχου Ιταμού Β.Τσαντίλα.
Για την ανέγερση και ολοκλήρωση του μουσείο Φλωράκη ο τότε Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ Γ Σουφλίας, δώρησε το πόσο των 52.000 ευρώ (βλ.Τοπική εφημερίδα Καρδίτσης Νέος Αγών της 24/5/2007 σελ.7).
Επίσης λίγες μέρες αργότερα (2/6/2007) μία νέα δωρεά εξ 70.000 ευρώ, για το ίδιο σκοπό εγκρίθηκε αυτή την φορά από τον υφυπουργό οικονομικών . κ Φώλια (Ελεύθερος Τύπος σελ.23).
Προσθέτω ακόμη εδώ ότι με τη με αριθμό 25518/24-5-2005 κατάπτυστο ο χαρακτηρισμός ανήκει στην εφημερίδα.
ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΑΓΩΝ, φύλλο Απριλίου 2007κοινή απόφαση επτά υπουργών της τότε κυβερνήσεως Καραμανλήδες την οποία αποφασίστηκε
1)να τελεστεί με δημόσια δαπάνη και
2) να αναρτηθούν μεσίστιες οι σημαίες των δημοσίων καταστημάτων όλης της χώρας, την ημέρα της κηδείας του. Και όλα αυτά για τις εξαιρετικές υπηρεσίες που πρόσφερε στο λαό, στην πατρίδα τους και το έθνος ο Χαρίλαος Φλωράκης.
Ο δε ανεκδιήγητος και ανιστόρητος κύριος Καραμανλής προσέθεσε επιπλέον ότι ο Χαρίλαος Φλωαράκης πρόσφερε πολλά και πήρα λίγα.
Δικαίως επομένως οι ψηφοφόροι του το καθαίρεσαν στις πρόσφατες εκλογές της 4/10/2009.
Να μερικά από από τα πολλά που πρόσφερε ο Χαρίλαος Φλωράκης στους συντοπίτες του Καρδιτσιώτες, όταν την 11 Δεκεμβρίου 1948, ως καπετάν Γιώτης, εισάβαλε στην πόλη αφού εξουδετέρωσε τα αναιμικά και τελείως ανοχύρωτα εξωτερικά φυλάκια και κατέλαβε μεγάλος μέρος της πόλης όπου επιδόθηκε συστηματικά στην εξόντωση των πολιτικών του αντιπάλων, με αποτέλεσμα να πλημυρίσει μέσα και έξω η εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου από τα φέρετρα των νεκρών Καρδιτσιωτών. Ανατίναξε κατοικίες πολιτών, για την δημιουργία οδοφραγμάτων, απήγαγε βιαίως και έσυρε μες το χειμώνα στα βουνά των Αγράφων χίλιους και πλέον νέους, νέες ανηλίκους και ηλικιωμένους. Τους νέους μετά από σύντομη εκπαίδευση τους οδήγησε τα όπλα, τους ενέταξε στο Δημοκρατικό Στρατό και τους οδήγησε τον επόμενο μήνα στη μάχη του Καρπενησίου, όπου διεπράχθησαν οι ίδιες αθλιότητες της πόλεως της Καρδίτσας, εκ των οποίων πολλοί εφονεύθησαν ή χάθηκαν αργότερα από τις κακουχίες (πείνα, κρύο, ψείρα κλπ) και δεν επέστρεψαν στις εστίες τους, ούτε και όταν τον Αύγουστο του 1949, οπότε και τερματίσθηκε η ''Αγαθοποιός'' προσφορά του Χαρίλαου Φλωράκη στο λαό, στην πατρίδα και στον έθνος με την τελική νίκη του εθνικού στρατού στο Γράμμο και στο Βίτσι..
Τέλος, το μέλος της μείζονος αντιπολίτευσης του Νομαρχιακού συμβουλίου Φωκίδας κ. Φώτης Αρβανίτης, εισηγήθηκε ότι ''το μνημείο αυτό να κατεδαφιστεί και όχι να ανακατασκευαστεί , αλλά να μπει μπουλντόζα να το κατεδαφίσει ''. Τα μνημεία κ. Αρβανίτη δεν κατεδαφίζονται. Πρέπει να μένουν όρθια και καλοσυντηρημένα για να διηγούνται την καλή ή κακή ιστορία του τόπου. Να φρονηματίζουν και να διδάσκουν με την παρουσία τους τις επόμενες γενιές, ώστε να μην υποπίπτουν στα ίδια λάθη που διέπραξαν οι πρόγονοι τουφεκάν παρά ταύτα επιμένετε στην καταστροφή τους, τότε θα πρέπει να προμηθευτείτε ένα ισχυρό γαιοπροωθητήρα μπουλντόζα όπως τη λέτε με μία ατσάλινη λεπίδα 100 τουλάχιστον μέτρων και να περιέλθει τον Ελλαδικό χώρο που βρίθει από μνημεία τα οποία κρύβουν ομαδικούς τάφους όπως στο ΚΛΗΜΑ ΔΩΡΙΔΟΣ της αυτής χρονικής περιόδου. Και προς διευκόλυνση σας μνημονεύω ενδεικτικώς τα εξής:
ΑΡΝΑΙΑ, ΑΓΙΟΝΟΡΙ, ΒΑΘΥΛΑΚΟΣ, ΒΕΡΜΙΟ,ΒΟΥΝΕΤΣΙ, ΓΑΡΓΑΛΙΑΝΟΙ, ΓΟΜΑΤΙ,ΓΡΟΥΠΑ, ΔΕΡΒΕΝΙ, ΘΗΣΕΙΟ, ΚΑΣΤΑΝΟΧΩΡΙ, ΚΑΣΤΑΝΟΥΣΑ, ΚΙΛΚΙΣ, ΚΟΥΚΟΣ, ΚΡΟΥΣΙΑ, ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ, ΜΠΕΛΕΣ, ΜΥΡΙΟΦΥΛΟ, ΜΥΣΤΡΑΣ, ΠΕΤΑΡΝΑ, ΦΕΝΕΟΣ, ΒΡΟΝΤΟΥ ΣΕΡΡΩΝ κλπ. Αφησα σκοπίμως τελευταίο το μνημείο στη ΒΡΟΝΤΟΥ ΣΕΡΡΩΝ λόγω της καταπληκτικής ομοιότητας με αυτό στο ΚΛΗΜΑ ΔΩΡΙΔΟΣ. Είς την περιοχή ΜΥΡΙΝΗΣ ο Συνταγματάρχης Παπαπέτρου (υιός Μακεδονομάχου εκ ΞΥΝΟΥ ΝΕΡΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ) συμπλέκεται με το Βουλγαρικό στρατό και αιχμαλωτίζεται Βούλγαροι παραδίδουν τον Συνταγματάρχη Παπαπέτρου και 364 αγωνιστές του στον ΕΛΑΣ και ο ΕΛΑΣ δολοφονεί και τους 364 στη Βροντού Σερρών. (Βλ.Βιβλίο Αθανασίου Φροντιστού '' Ιστορία και προσφορά της Πανελληνίου Απελευθερωτικής Οργάνωσης (ΠΑΟ) είς την εθνικήν αντίστασην'') εδώ επομένως βλέπουμε πως ο ΕΛΑΣ του πρωτοκαπετάνιου Αρη Βελουχιώτη να συνεργάζεται άμμεσα, φανερά και χωρίς ενδοιασμούς και προφυλάξεις με τον Βουλγαρικό Στρατό κατοχής της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας, ενώ η συνεργασία στην περίπτωση του 5/42 είναι έμμεση, άτυπη σχεδόν αόρατη. Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο. Εξοντώθηκαν για χάρη των κατακτητών δύο αντιστασιακές μη αριστερές οργανώσεις ,η ΕΚΚΑ στη Ρούμελη και η ΠΑΟ στη Μακεδονία.
Οφείλω ακόμα μία απάντηση και στο μέλος της μείζονος αντιπολίτευσης κ. Αφροδίτη Παπαθανάση ,η οποία τόνισε ότι η Ιστορία γράφεται από τους νικητές.
Αυτό είναι βέβαια αλήθεια αλλά βεβαιώ την εν λόγω κυρία, ότι την ιστορία της δεκαετίας του 40 την έγραψαν οι ηττημένοι. Το 90% των ιστορικών βιβλίων που αναφέρονται στην εποχή εκεινη είναι γραμένο από Αριστερές γραφίδες. Το σπουδαίο είναι. ότι την έχουν παραποιήσει και διαστρεβλώσει τόσο, όσο την κατέστησαν αγνώριστη. Τρανή απόδειξη αποτελεί η Σύγχρονη Ιστορία που διδάσκεται στους μαθητές της Γ Λυκείου, όπου η τραγωδία του 5/42 ΣΕ ιστορείται με δώδεκα λέξεις, τις εξής '' Ο Συνταγματάρχης Ψαρρός συλλαμβάνεται αιχμάλωτος και κάτω από ανεξακρίβωτες συνθήκες φονεύεται από έναν Αντάρτη του ΕΛ.ΑΣ'' Βλέπετε σελ.288 Συγγραφείς του Βιβλίου είναι οι Β. Σκουλάτου - Ν. Δημακοπούλου - Σ.Κόνδη. Ολόκληρος η λιλυπούτεια αυτή φράση είναι ψευδής. Διότι
α) Ο Ψαρρός δεν συνελλήφθη αιχμάλωτος αλλά παραδόθηκε για να περισώσω ότι μπορώ όπως είπε στους συνεργάτες του βλ. βιβλίο στρατηγού Γ Καμάρα σελ-25 -από το Σύνταγμα μου)
Εκτελέστηκε με ρητή εντολή του Συνταγματάρχη του ΕΛΑΣ Θύμου Ζούλα και
γ)αποσιωπάται αναιδώς η εκτέλεση των υπολοίπων 300 συνεργατών του.
Πέραιναν την παρούσα , συνιστω στους έχοντας την πρωτοβουλία ν απευθύνουν στο Νομαρχιακό Συμβούλιο για την χρηματοδότηση ανακαίνισης και εξωραϊσμού του Μαυσωλείου, να την αποσύρουν. Να ανοίξουν έναν λογαριασμό σε μία από τις πολλές μεγάλες Τράπεζες να ανακοινώσουν την πράξη τους αυτή με το επόμενο δελτίο του 5/42 ΣΕ και να καλέσουν τους συγγενείς των πεσόντων , τους φίλους και πατριώτες να καταθέσουν τον οβολόν τους. Μεταξύ αυτών και ο γραφών την παρούσα . Σύντομα πάντως για να ησυχάσει η μείζον αντιπολίτευση του Νομαρχιακού Συμβολίου Φωκίδας.
Με τιμή
Κ.Ψ. Τακτικός Αναγνώστης
